Zarząd Komunikacji Miejskiej w Gdyni, ul. Zakręt do Oksywia 10

Początki komunikacji miejskiej w Gdyni sięgają lat 1927/28, kiedy to prywatna firma Wł. Szandrach i Czarnowski uruchomiła połączenie autobusowe z Oksywiem, a następnie rozszerzyła swą działalność w oparciu o uzyskaną od Senatu Wolnego Miasta Gdańska koncesję na otwarcie linii autobusowej Gdynia - Sopot.
Koncesję uzyskano na okres trzech lat licząc od 3 września 1928 r., przedłużając ją następnie na okres dalszych dwóch lat, tj. do 14 czerwca 1933. Na liniach oksywskiej i sopockiej, firma Szandrach i Czarnowski eksploatowała z newielką jednak częstotliwością autobusy marek Komnick, Opel i Chevrolet, w późniejszym okresie również - Büssing. Wozy te malowano na kolor kości słoniowej. Przystankiem początkowym był Plac Kaszubski.

Autobusy marki Brockway z napisem "TKA w Polsce", linii Chylonia - Dworzec - Molo Pasażerskie, na przystanku przy Skwerze Kościuszki

W trosce o rozwój miasta i mając na względzie konieczność powiązania dzielnic peryferyjnych ze śródmieściem i portem, ówczesny magistrat miasta Gdyni rozpoczął starania o utworzenie miejskiej komunikacji autobusowej. W wyniku zabiegów miasta i w oparciu o ofertę złożoną Ministerstwu Przemysłu i Handlu przez Towarzystwo Komunikacji Automobilowej w Polsce z siedzibą w Poznaniu, utworzono spółkę akcyjną z ograniczoną odpowiedzialnością, która zapewniała miastu 50% udziału. 
W tymże 1929 r., we wrześniu, TKA uruchomiło komunikację autobusową na terenie Gdyni, w pierwszym rzędzie połączenie z Oksywiem. Wprowadzono autobusy marki Renault skierowane tu z Poznańskich Kolei Elektrycznych (ówczesne poznańskie MPK) oraz wozy Brockway z oznakowaniem "TKA w Polsce".
Od 1 stycznia 1930 r. nowo powstałe przedsiębiorstwo występuje już jako Miejskie Towarzystwo Komunikacyjne w Gdyni. Wozy malowano w kolorach kość słoniowa (góra) i czerwień (dół). Władzami przedsiębiorstwa były Rada Nadzorcza i Zarząd. Prezesem Rady został mec. Ewert Krzemieniecki, członkami  z ramienia TKA - b. wojewoda dr Wachowiak i inż. Konstanty Massalski; z ramienia magistratu - radca Łobocki i mec. Roszczynialski. Zarząd sprawował dyrektor inż. Jakub Goldhar.

Załoga Miejskiego Towarzystwa Komunikacyjnego w 1930 roku

Uruchomiono trzy linie autobusowe: 

• Nr 1 Dworzec PKP - Oksywie
• Nr 2 Port - Dworzec PKP - Oksywie
• Nr 3 Gdynia - Orłowo - Sopot

Tabor przedsiębiorstwa składał się z 10 autobusów, które garażowały przy ul. Gdańskiej 29 (obecnie róg al. Zwycięstwa i Harcerskiej). Tam też mieściły się warsztaty naprawcze, magazyn, stacja paliw oraz biura zarządu. Stan zatrudnienia - ogółem 40 pracowników. 
Długość linii autobusowych wynosiła 36 km. Planowano częstotliwość kursowania co 10 min. W okresie letnim zamierzano uruchomić połączenie z Jastrzębią Górą przez Puck z planowaną częstotliwością cztery razy na dzień. Tytułem próby uruchomiono też połączenie od Dworca PKP do Domu Zdrojowego na Kamiennej Górze, obsługiwane przez mały autobus GMC. 
W pierwszych latach istnienia zarząd MTK wysunął projekt elektryfikacji, zamierzając (począwszy od linii Dworzec PKP - Oksywie) wprowadzić trolejbusy, jak to je wówczas określano: "tramwaje bez szyn, na oponach". Po przeprowadzeniu jednak szeregu konsultacji zrezygnowano z zamiaru, decydując się natomiast na zakup nowych, tańszych w eksploatacji autobusów z silnikami Diesla. Dla realizacji zamierzeń przedsiębiorstwo zaciągnęło pożyczkę w wysokości 1 mln franków szwajcarskich (wówczas odpowiednik 1 732 284 zł), zakupując w firmie szwajcarskiej Saurer 7 autobusów z silnikami wysokoprężnymi. 
Równolegle z uruchomioną komunikacją miejską (MTK) działała nadal na terenie miasta poprzednio wspomniana firma Wł. Szandrach i Czarnowski, obsługując tylko linię Gdynia - Sopot. Konkurencja obu przedsiębiorstw powodowała zatargi nawet o charakterze osobistym między personelem autobusów MTK a kierowcami firmy Szandrach. Pod zarzutem zabierania sobie wzajemnie pasażerów z przystanków dochodziło m.in. do wyścigów między przystankami, aby zabrać konkurentowi oczekujących pasażerów. 

Autobus marki Saurer linii Gdynia Port-Oksywie przed garażami MTK przy ul. Gdańskiej 29 (1931 r.)

W latach 1932-34 MTK przezywało trudny okres: pogorszył się znacznie stan taboru, a wyeksploatowane autobusy marki Brockway były w złym stanie technicznym. Gospodarka przedsiębiorstwa była zadłużona, brak było wyposażenia. W tej sytuacji groziło zajęcie majątku, przede wszystkim taboru, przez komornika na rzecz nie spłaconych należności firmy Saurer. 
W trudnej dla przedsiębiorstwa sytuacji odszedł dyrektor Goldhar a stanowisko to powierzono inż. Janowi Kaweckiemu. Jedną z pierwszych czynności nowego dyrektora było porozumienie z firmą Saurer, która w wyniku negocjacji zgodziła się na ograniczenie roszczeń i ratalną spłatę należności. W drodze administracyjnych rygorów i posunięć organizacyjno-technicznych zmniejszono koszty eksploatacyjne i poprawiono stan techniczny taboru. Oszczędna gospodarka i lepsze wyposażenie warsztatów umożliwiły poprawę wyników eksploatacyjnych. 
Uporządkowano również w tym okresie sprawy formalno-prawne, związane z wyzbyciem się przez TKA udziałów w spółce. Korzystając z zaufania banków dla nowego kierownictwa i usprawnionej gospodarki przedsiębiorstwa, MTK wykupiło te udziały, co nie było wprawdzie z punktu formalnego w porządku, ale w ten sposób stało się ono w 100% własnością miasta Gdyni. Wartość przejętych od TKA udziałów wynosiła 350 000 zł. 
W 1935 r. MTK wykupiło majątek firmy Szandrach i Czarnowski, przejmując tabor (3 autobusy marki Komnick oraz Büssing), eliminując tym samym konkurencję. Duży wkład pracy w uporządkowanie spraw związanych z komunikacją miejską - oprócz dyr. inż. Jana Kaweckiego - włożył wicekomisarz Rządu, inż. Włodzimierz Szaniawski.